اگر زندگی را به یک رودخانه تصور کنی که همه آدمها سوار برقایق در حال عبورند .عدهای بسیار براساس جریان رود حرکت می کنند میخواهند خوش باشند حال زحمت کشیدن پارو زدن ندارند وتوهم در قایقی نشسته ای داری با آنان حرکت می کنی خودت برنامه وتصمیم خاصی نداری همه میخواهند بروند ومسیر را طی کنند اما ناگهان تو متوجه میشوی. که این رفتن برای چیست؟ سرانجام چه میشود.

از پشت سر همه شادمان وخندان بتو می گویند. برو واز پیش روهم می بینی خیلی ها آنچنان شتافتند ودر جریان تند آب قرار گرفتند که قدرت پارو زدن از دستشان گرفته شد در حال غرق شدن فریاد زدند کمک خواستند وباز تو تحت تاثیر اکثریت رفتی وناگهان صدای مهیبی نظر تورا جلب کردهمه آنها که پیش ترازتو بودنددر گردابی مهیب فروغلتیدند. وتو.هم فرصتی نداری. که به عقب برگردی .همه فرصت توان خود رااز دست داده ای وحشت سرتاپای تو را فرامیگیرد. وتودرعین ناامیدی متکی به نیرو .اراده وتوکل به یکتای عالم تلاش خود را میکنی.

وبا تمام وجود می فهمی اکثر هم غافلون یا جاهلون هستند .

از خدا کمک می طلبی خدایا من که در مسیر حیات قرار نگرفتم تا غرق شوم

وناگهان جریانی نا مریی نیروی ایمان بتو کمک می کند .تا سر قایق را برگردانی تومیخواستی به ساحل امن برسی برخلاف همه پارو میزنی.

برخی تورا مسخره می کنند دیوانه می پندارند

اما توخود خوب راه رااز چاه دانسته ای وقتی سختی ها وآزمونها را پشت سر گذاشتی آنگاه برساحل نجات سجده شکر بجای می آوری 

در حالی که خیلی ها در جریان ومسیری که قرار دارند سر انجام به مردابهای متعفن سرازیر شده اند 

دنیا پرستان مال ومقام دوست خود خواهان متکبر نفس پرست دروغگویان فریبکار مسرفین زیانکار و....

                                      مدیر وبلاگ شیدای اصفهانی